I tak po prostu mam, że tęsknie za Tobą. Czasami nawet nieświadomie. Wystarczy chwila, moment, jedno wspomnienie, jedna piosenka... Cokolwiek, a już odczuwam, jak bardzo mi Ciebie brak. Chciałabym Cię jeszcze przed śmiercią zobaczyć. Chociaż raz. Jeden. Jedyny. Porozmawiać i pośmiać się, jak kiedyś. Chciałabym... 20 miesięcy, a ja wciąż nie potrafię się po tym wszystkim pozbierać... Może mam coś z głową, ale tęsknię. Jak cholera. To boli :(. Chcę, żebyś tu był. Przy Tobie wszystko było jakieś takie łatwiejsze. Czułam, że mnie rozumiałeś. W jakiś sposób byliśmy do siebie podobni. Wtedy tego nie odczuwałam. I teraz tylko czasami przypominam sobie te wszystkie piosenki, które razem śpiewaliśmy. I ze łzami w oczach uświadamiam sobie, że już nigdy ich z Tobą nie zaśpiewam... Nigdy. NIGDY. NIGDY!... To brutalne słowo, prawda? Nienawidzę go, bo przez nie uświadamiam sobie, jak wiele już straciłam...

"Są historie miłosne nie tylko o miłości. Czasem nawet nie ma 'Kocham Cię', a jednak się kocha"...

Wiem, że już było, ale mam sentyment do tego utworu. Po prostu.